Kameraden, we moeten eens praten …
De wereld staat in brand, het weer wordt steeds extremer en de zeespiegel stijgt. Klimaatdoelen worden wel gesteld, maar specifieke plannen ontbreken en daardoor loopt de klimaattransitie wereldwijd achter. De tijd dringt, er moet nu daadwerkelijk planmatige actie ondernomen worden.
Waar rechts ofwel (de ernst van) klimaatverandering ontkent, ofwel de mitigatie daarvan wenst over te laten aan de anarchie van de markt, erkent links wel de ernst en urgentie van het probleem, maar ontbreekt desondanks enige realistische weldoordachte strategie of concreet plan en blijft het hangen in vage wensen als ‘meer groen’.
Als communisten en activisten op de linkerzijde zien we in dat het kernprobleem van deze ontluikende catatrofe het kapitalisme; een systeem dat zich als een kankergezwel almaar moet blijven groeien op een planeet met eindige grondstoffen en reële beperkingen. Het dogma van de vrije markt belet ons om echte oplossingen hiervoor te bedenken en uiteindelijk zijn we dan ook voor de afschaffing van deze klassenmaatschappij.
We moeten met open blik vooruit kijken naar hoe we de energievoorziening in de toekomst gaan indelen, zonder stigma’s, dogma’s en holle frase. We zien grenzen aan de groei van de van zon en wind en het wordt tijd deze ter sprake te brengen. Bovenal is het tijd om kernenergie weer serieus te nemen als strategie om zo snel mogelijk, zo dicht mogelijk bij 0 CO2 uitstoot te komen.
We hebben geen tijd meer voor vage plannen en halve maatregelen. De keus ligt nu tussen het omarmen van kernenergie of het voltrekken van de zesde massa-extinctiegolf door klimaatverandering en potentieel het einde van de menselijke beschaving. Laten we kiezen voor een menselijke toekomst, in harmonie met de rest van de planeet.
